Johan Clarysse is beeldend kunstenaar en dichter. In 2023 verscheen de monografie This obscure object bij uitgeverij MER/Borgerhoff & Lamberigts, met een keuze uit zijn beeldend werk en bijdragen van kunstfilosoof-dichter Antoon Van den Braembussche, kunsthistoricus-curator Frederik Van Laere en een interview door Wim Vandeleene. De publicatie werd gekoppeld aan een solotentoonstelling in Galerie Pinsart in Brugge, met poëzie - geïnspireerd op het werk van Clarysse - van de dichters Frederik Lucien De Laere, Philip Hoorne, Paul Rigolle, Wim Vandeleene, Antoon Van den Braembussche, Steven Vanderheyden, Ludwien Veranneman en Tania Verhelst.
In een interview (Meander, 28 december 2023) lezen we, als antwoord op de vraag van Alja Spaan ‘Kun je iets vertellen over je keuzes? Wanneer denk je in beelden, wanneer in taal?’: “Beeldende kunst en poëzie hebben veel gemeen, ze werken beide met beelden maar met een ander materiaal, verf en taal. Sommige dingen kan ik beter kwijt al schilderend, andere al dichtend. Voor mezelf blijft het een mysterie waarom ik op een bepaald moment naar het ene medium grijp en daarna naar het ander”.
Johan Clarysse publiceerde al eerder in De Schaal van Dighter, Het Gezeefde Gedicht, Meander, Roer en Poëziekrant. Hij kaapte enkele prijzen weg en werk van hem werd opgenomen in bloemlezingen als De 100 beste gedichten uit de Gedichtenwedstrijd 2021.
Het geduld van water is zijn debuutbundel.
Al vanaf de eerste cyclus Afscheid - die net als de derde, Breinmist, de relatie van een moeder en een zoon als thema heeft - weet de dichter te overtuigen en dat levert meteen aangrijpende poëzie op. Uit het derde gedicht van de cyclus Afscheid: Ze schikt voorbije jaren in een vaas,/ rouwt om de vrouw die ze ooit was./ De woorden die ze opspaart, wanneer ze/ terugblikt hoef ik niet te gissen. Uit Rechter en vriend uit dezelfde cyclus: Al kan ik nooit je hand/ nog schudden, ik houd je/ lichaam wakker. In je botten/ kom ik langzaam thuis.
De dichter toetst niet alleen de verhouding moeder-zoon af in deze bundel. Hij reflecteert ook op een thema’s als bijvoorbeeld herinneringen en het ouder worden: Onvermoeibaar liggen we te gebeuren./ Jaren verliezen hun getal. Uit Vergetelheid: Zoals de jaren snel/ om zich heen grijpen,/ ons nederig maken/ en we onthouden ze niet,// we stof en as zijn,/ een stip in een wit vlak/ waarrond alles begint/ en we beseffen het niet.// Herinneringen bestaansrecht zoeken/ in de mazen van een afscheid/ en ze vinden nergens een plek.
Ook de beeldend kunstenaar is blijkbaar nooit veraf. Uit Kleuren uit de achterbuurt: Van blauw de blik te rechtlijnig./ Van geel het ego te groot./ Van rood de tong vol tegenspraak. (…) Zo kijk ik om me heen:/ als een schilder die in zijn schakeringen/ het wit van de dood legt.
Met zijn 46 gedichten, verdeeld over zes cycli, heeft Johan Clarysse met Het geduld van water een sterke dichtbundel afgeleverd.
Het geduld van water, Johan Clarysse, Uitgeverij P, Leuven, 2024, ISBN 978-94-64757-56-9
(Roger Nupie)