Fascinerende handleiding

Zowel Daniel Billiet, Erwin Steyaert, Hilde Van Cauteren als ann van dessel (geen tikfout, zij ziet haar naam gaarne met kleine letters geschreven) lieten zich met hun poëzie reeds eerder opmerken. Ze hebben alle vier een eigen stijl. Samen vormen zij ook de dichtersgoep Pazzi di parole, waarmee zij regelmatig een podium betreden. Dat een ensemble soms meer is dan de som der delen bewijzen zij met Een kier in het rumoer, een collectieve bundel met de fascinerende ondertitel Handleiding voor het betrappen van stilte.
Volgens de flaptekst zijn de gedichten in het boek ‘geschreven op het moment tussen in- en uitademen, voor wie de oorverdovendheid en de ruis even achter zich wil laten’. Dat vind ik een wervende tekst. Dikwijls staat er immers veel blabla op de flap. Dat ‘moment tussen in- en uitademen’ manifesteert zich rijkelijk. In de witregels van een gedicht / leg ik mijn vinger op je lippen, schreef Erwin Steyaert (in Stilte). Sterk. Veel fijntjes geregistreerde herinneringen ook. Neem ann van dessels zondagskind waarvan hier de eerste strofe: na de hoogmis mag ik mee naar fonne en matje / het ruikt er naar lourdeswater en naar oorlog / in vaders broekzak twee schijfjes lichaam / van Jezus, naast zijn pakje zemir filter. Persoonlijk herinner ik me van Lourdeswater geen geur (wel van de Eau de cologne van mijn oma), maar de sfeer wordt duidelijk opgeroepen. Ook van Daniel Billiet zomaar een pakkende opener: Mijn huis geeft altijd licht. Van ver al / wenkt het mij met open ramen.
Typerend voor de aanpak en de ‘rode draad’ door het boek is beslist Blikken doos met wuivend vorstenpaar (Beklijvende titel, je kent die blikken wel van de rommelmarkt) van Hilde Van Cauteren:

Elke zondag haalt ze haar neven en nichten
boven voor hun wekelijkse wandeling.

Ooms en tantes komen later, zij liggen onderin.
Eerst schenkt ze koffie in haar mooiste kop.

Geduldig stelt ze paren op: twee tegen een vaasje,
twee tegen de suikerpot. Twee achter de bloempot

voor een meer intiem gesprek. De stilte wordt
één groot familiefeest van lang verkleurd

verleden. Er wordt gekibbeld en verzoend,
hier en daar over een dij gewreven. Stiekem,

tot ze met de avondboterhammen komen.
Dan gaan de doden zonder morren in de doos.

Dit vind ik een een mooi, zuiver gedicht. Je ziet het tafereel zo voor je.

De bundel bevat 7 reeksen van respectievelijk 12, 10, 10, 8, 9, 10 en 11 verzen: Hoe wij van aarde stammen, Ik zing mijn huis, Loop niet dood in mij, Een omgewoeld bed, Wijl de rivier door de open ramen, Zonder morren in de doos en Het lek waarlangs je leegloopt. Alle vier schreven ze aan alle cycli mee. Billiet, Steyaert, Van Cauteren en Van Dessel leverden achtereenvolgens 18, 18, 15 en 19 bijdragen. Een kier in het rumoer is een fijne bundel, regelmatige herlezing waard.

Een kier in het rumoer, Daniel Billiet, Erwin Steyaert, Hilde Van Cauteren, ann van dessel, Uitgeverij P, Leuven, 2015, !SBN 978-94-91455-66-7

(Bert Bevers)