De halfrust van Pauline Pisa

Pauline Pisa betrad in 2006 voor het eerst de podia met haar poëzie en won prompt de Simon Vinkenoogprijs op een poetry slam in Festina Lente in Amsterdam. In hetzelfde jaar belandde ze in de finale van de NK Poetry Slam, voluit het Nederlands Kampioenschap Poetry Slam, een initiatief dat in 2002 werd opgestart door het Literair Productiehuis Wintertuin in Nijmegen. De winnaars mogen daarna hun kans wagen op het Wereldkampioenschap Poetry Slam. Volgens North Sea Poetry is Pisa live een niet te missen ervaring: Pauline Pisa bruist en fonkelt op het podium. Pisa tilt je op en voert je mee in haar aansprekende wereld van verbeeldingskracht.
Op de cover van Halfrust lezen we dat deze bundel haar debuut is. Vreemd,  want eerder, in 2008, verscheen de bundel Het gestolen wijf (Uitgeverij Aspekt)… In 2011 stond ze in de top 100 van de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd met het gedicht Nestblijver: Tussen het erfgoed van zijn dialect/ leidt de boer het varken rond in cirkels// het allerlaatste dier zit binnen/ en streept op ribfluweel een dagdeel door// In de schemering aan tafel/ boven zaterdagse soep/ slingeren snorren/ halverwege het gezicht// Godverdomme// Als het oude loof is weggeknipt/ en de rui is gestagneerd/ zal de nazaat in beweging komen
Nestblijver - zoals al haar gedichten zonder eindpunt - is ook opgenomen in Halfrust. De titel wordt omschreven als een toestand waarin de kalmte bedrieglijk is, als het kwispelen van de staart van een liggende hond.
Al in de eerste cyclus tast de dichteres de vergankelijkheid af. Een voorbeeld: Broer en zus: Op het balkon bewegen/ we langzaam grafwaarts/ een merel trekt zijn keel open// Vogels verjongen zich/ maar hun zang blijft hetzelfde/ het leven lijkt eindeloos// Jouw benen zijn nauwelijks veranderd/ neem de huid die om je knieën spant/ het litteken dat je zestien houdt// Onze ouders rusten achter het gordijn/ de ballen van de klok neigen naar de grond// Als de kuilen klaar zijn/ zullen we hun nesten moeten dragen
Op de raaklijn van ironie en scherpte, lichtvoetigheid en mededogen richt Pauline Pisa haar blik op momenten in het leven waar we vaak niet bij stilstaan, de bedrieglijke halfrust in haarzelf en haar lezers en lotgenoten: Straks ga ik op een afstand van je liggen/ zoals een panter in de dierentuin/ met één oog open// Houd mijn staart maar in de gaten/ ik ben in halfrust
Terloops: voor wie wat sceptisch is over de kwaliteit van de poëzie op papier van  dichters die sterk scoren op het podium is Pauline Pisa het zoveelste bewijs dat beide krachten perfect samengaan.
De dichteres gaf haar bundel een citaat van Gerard Reve mee, uit De avonden: Het graf gaapt, de tijd zoemt, en nergens is redding. Redding misschien niet, maar Halfrust biedt wel soelaas: Ik roep de dingen aan die bij me zullen blijven,/ aai mijn vleugels, sluit mijn leed, wees lief

Halfrust, Pauline Pisa, Uitgeverij Marmer BV,  Baarn, 2015, ISBN 978 94 606 8226 1

(Roger Nupie)