De
debuutroman De belofte van Pisa van Mano
Bouzamour is gebaseerd op zijn middelbare schoolleven in Amsterdam Zuid. De
film-, theater-, hoorspel- en vertaalrechten van deze bestseller werden
verkocht, maar hij werd verguisd door zijn familie en uit huis gegooid.
De
auteur omschrijft het boek zelf als een supersexy
boek over een knappe Marokkaanse jongen die op een elitaire middelbare school
in het chique Amsterdam Zuid terechtkomt en waarin cultuurverschillen op
geestige én briljante wijze worden blootgesteld. De belofte van Pisa moet door iedereen gelezen worden die krom
wil liggen van het lachen en van sensuele seksscènes houdt. Bovendien heb ik
het zo geschreven dat je als een sneltrein door het boek raast.
Het
kamertje van het hoofdpersonage, waar hij aan zijn eerste roman werkt, staat
vol boeken van Nederlandse schrijvers. Zijn ouders zijn nauwelijks geïntegreerd
en analfabeet: Het schrift is ongeveer
3300 voor Christus in Mesopotamië uitgevonden. We zijn inmiddels zo’n
vijfduizend jaar verder en mijn ouders zijn nog steeds analfabeet. Soms kon ik
erom lachen en huilen tegelijk. Hij is niet gelovig. Man, wat kregen we een pak slaag met de bamboestok als we de
Koranverzen niet hadden geleerd. Hij vrijt met Evelien uit een
jetsetmilieu: Dit was het verschil: mijn
ouders zijn praktiserende moslims, Eveliens ouders praktiserende drinkers.
Hij
is aangenomen op het elitaire Hervormd
Lyceum Zuid en stort zich op zijn liefde voor klassieke pianomuziek. Moeder zei: Sinds je niet meer naar de
moskee gaat, ben je door de duivel bezeten! Die vleugel op je kamer is niets
dan een instrument van Satan om je af te houden van het gebed. Zijn broer -
die in de zware criminaliteit zit - laat hem, in ijssalon Pisa, een belofte
afleggen: hij moet zijn diploma halen. Hij probeert zich staande te houden in
twee werelden: van het elitaire lyceum naar het buurthuis, van
sterrenrestaurants en jetsetfeestjes naar de moskee. De moskee is net een populaire discotheek, het is zien en gezien
worden. De jongens gaan er opgetut heen. Van pet tot schoenen, zelfs sokken,
alles was van een duur merk.
In
zijn tweede roman, Bestsellerboy,
heeft hij te kampen met een writers-block op het moment dat zijn uitgever een
tweede boek van hem verwacht. Kosten nog moeite worden gespaard om Bestsellerboy in de publieke aandacht
te krijgen: interviews alom, optredens in zowat alle praatshows. Zelfs zijn oogstrelende
looks worden aangewend: een veelbesproken fotoshoot in het tijdschrift Linda.
Heel wat heibel ook: zo zou zijn uitgever een citaat dat nooit in de Volkskrant
krant heeft gestaan - Verpletterend!
- op een poster hebben gezet als reclamestunt.
Bij
al die heisa zou je bijna vergeten dat Mano Bouzamour met heel wat bravoure
thema’s als cultuurverschillen, discriminatie, vriendschap, vooroordelen,
criminaliteit, liefde en seks verwerkt in flitsende schelmenromans vol
zelfspot, drama en humor.
Te
volgen, deze fascinerende literaire rakker.
De belofte van
Pisa,
Mano Bouzamour, Uitgeverij Prometheus, Amsterdam, 2015, ISBN 978 90 446 2837 1;
Bestsellerboy, Mano Bouzamour,
Uitgeverij Prometheus, Amsterdam, 2018, ISBN 978 90 446 3704 5
(Roger Nupie)