De Aerdenhoutse dichter Arjen Sevenster († 2019) debuteerde in 2016 met
de bundel Ogenblik, uitgegeven bij
Inner Peace Publications. Bloemen in de
regen werd in 2019 uitgebracht door In De Knipscheer in Haarlem. Deze
bundel, in een gebrocheerde editie met omslag en flappen, bevat 64 gedichten, gerangschikt in 9 ongelijke
cycli. De cyclus Bezing bevat
bijvoorbeeld 1 gedicht, de cyclus Oorlog
2, terwijl Verlangen en Touwladder 12 gedichten omvatten. Op de
cover prijken drie frêle klaprozen en een wolkje waaruit regendruppels vallen.
Arjen Sevenster schrijft fraaie poëzie, die
klassiek lijkt door het gebruik van strofen, leestekens en hoofdletters. Maar
zijn gedichten zingen, neuriën en kabbelen. De cyclus Vloedlijn is op ingenieuze wijze samengesteld en bevat gedichten
waarbij de zee en zijn geliefden een hoofdrol spelen: een eerste gedicht is
getiteld Voorzang, dan volgen De zee, De vrouw, Tussenzang, De
vrouw, Het vuur. Nog een Tussenzang, daarna De
man, De vrouw, De zoon. De cyclus wordt mooi
afgerond met het gedicht Samenzang. Voor
Arjen Sevenster zijn structuren belangrijk, maar af en toe
gooit de dichter zich los in poëtisch tekstmateriaal dat aanleunt bij het vrije
vers. Het gedicht De zee in de 6de
cyclus is een slingerend verticaal gedicht met onregelmatig ritme, vernuftig
uitgelijnd tegen de linker marge: het breedste vers telt 6 woorden, het smalste
1 woord.
Een belangrijk thema in deze bundel is de
erotiek en het verlangen: Maar wij zijn
meer dan adem en stem alleen./ Wij zijn ook huid om aan te raken. En been, / en
bloed. En harten zijn wij, die onhoorbaar kloppen in de nacht, als wij met onze
handen/ de stilte overbruggen naar de ander. / Want wij zijn ook verlangen naar
elkaar. Heel opvallend is ook de religieuze dimensie, de mystieke relatie
die de dichter in zijn poëzie creëert met God. De gedichten Opstanding
(over de kruisiging van Christus), Jesus, Steen
en Gebed zijn van een bijna huiveringwekkende relevantie. Maar
in Touwladder neemt Arjen afscheid van zijn ouders en herstelt
hij de aardse, menselijke code: ik ben,
ik was een oude vrouw,/ eens jong dat wel, maar nu moet je/ me laten gaan, niet
om/ mijn vleugels uit te slaan… maar om te mengen met de klei/ en terug te
keren naar de grond/ om deel te zijn van het verband/ van lucht en water en van
land.
In de intrigerende
cyclus Vloedlijn evoceert de dichter een liefdesverhaal met de zee,
het strand en de duinen als decor. Hij is een schipper, zij houdt een strandvuur brandende, als baken
voor zijn landing. Vreemd dat Arjen de zee als mannelijk ervaart
en een engel (zie Dark night of the Soul!) een
vrouw is! Het genusgevoel is in Nederland blijkbaar onstabiel. Maar een engel
is absoluut onvrouwelijk. Het is een man met vleugels, toch?
Arjen Sevenster is definitief een verfijnde,
toonvaste dichter, die als afscheid aan het liefdevolle leven een mooie,
geraffineerde bundel poëzie achterlaat.
Arjan Sevenster, Bloemen in de regen, Uitgeverij In de Knipscheer, Haarlem, 2019,
ISBN 978-90-6265-75275-0
(Nicole Van Overstraeten)