In het voorwoord schrijft Mark
Meekers dat er haiku van buitenlandse auteurs werden geciteerd om de pikorde
bij de Vlamingen niet te verstoren. Ik denk niet dat Bart Mesotten, Guy Vanden
Broeck, Gust Gils en Bernard de Coen zich vereerd voelen om buitenlanders
genoemd te worden.
De auteur heeft van 102 auteurs 500 haiku genomen en deze
ontleed als een ware taalchirurg. Het zelfstandig naamwoord zon bijvoorbeeld, berekende hij, komt in
deze reeks het meest voor: 34 keer. In klassieke poëzietijdschriften wordt
weinig of geen aandacht besteedt aan haiku. Erkende haikupoëten hebben zich
zelden of nooit met succes op het forum van de reguliere poëzie gewaagd, schrijft
de auteur. Mark Meekers tracht daar een verklaring voor te vinden.
Maar het omgekeerde is ook waar.
Slechts enkele van de gekende dichters hebben zich aan haiku gewaagd (en zelden
met succes – volgens mijn bescheiden mening). De auteur haalt verscheidene dichters
en schrijvers aan die hun mening geven over haiku en het met mekaar niet eens
zijn. Boeiend om te lezen, maar er wordt geen oplossing gegeven. Ik meen dat er
geen formule bestaat om de kern van haiku weer te geven. Toch tracht men in de
hele wereld tot die kern door te dringen. Als je elke formulering als een facet
van haiku beschouwt en die dan samenbrengt tot een geheel dan kan je spreken
van een briljant die schittert en benadert men haiku.
In deze degelijke studie komt elk
detail aan bod. Meekers heeft zich daar terdege in verdiept: productomschrijving, secundaire
kenmerken, (aan)stootblokken en literair snoepgoed zijn maar enkele thema’s van
hoofdstukken. Een uitgebreide opsomming van geraadpleegde werken toont aan dat
de auteur zich degelijk heeft gedocumenteerd.
In deze essays komen alle
negatieve opmerkingen over haiku aan bod. Ik mis een beetje de ziel van haiku,
hier is de criticus aan het woord. De positieve kracht van deze korte
poëzievorm wordt mijn inziens te weinig besproken. Misschien komt er een
vervolg op deze hink-stap-sprong waarin de schoonheid en de poëzie van haiku
positief belicht wordt. Mark Meekers eindigt met een citaat van Shiki: “Schrijf
voor je plezier!”. Met deze raad wil ik besluiten en zeggen: lees deze essays,
herlees ze en tracht de zeldzame positieve aspecten die links en rechts
aanwezig zijn te onthouden en ervan te genieten. Schrijf voor je plezier en
lees voor je plezier!
een jonge merel
nippend aan mijn whiskyglas
straks komt de kater
Hink-stap-sprong - Essays over haiku, Mark Meekers, Demer Uitgeverij, Leusden, 2012, ISBN
978-1-291-13686-9
(Ferre Denis)