Van 23 november tot 28 december
2012 liep in Galerie Charlotte van Lorreinen in Tervuren een tentoonstelling
van recente tekeningen en schilderijen van Lucienne Stassaert. Roger de Neef schreef
boeiend over haar plastisch werk. Sinds 1964 schrijft Stassaert proza en poëzie
en is ze uitgegroeid tot een van de belangrijkste dichters in het Nederlandse
taalgebied. Ze vertaalde Emily Dickinson (Goedemorgen,
Middernacht) en Sylvia Plath (Mijn
uren zijn met schaduw gehuwd en Zie,
de duisternis lekt uit de scheuren) en wijdde een hertaling aan Hadewijch: Minne is wonderzoet in al haar stormen.
Haar werk werd meermaals
bekroond: Poëzieprijs van de Vlaamse Gids (1974) voor Vergeten grens, Visser-Neerlandiaprijs (1975) voor het toneelstuk Best mogelijk, Poëzieprijs van de
Vlaamse Poëziedagen Deurle (1977) voor De
sprekende gelijkenis, Arkprijs van het Vrije Woord (1979) voor de roman Parfait Amour en de Provinciale Prijs
voor Letterkunde (1994) voor de dichtbundel Naar Emily. Na haar eerste expositie, in Celbeton in Dendermonde in
1966, is zij ook als beeldend kunstenaar al die jaren actief gebleven.
Uitgeverij P presenteerde op de
tentoonstelling in Tervuren een artisanaal vervaardigd en uitklapbaar art book met links een aantal
persoonlijke documenten van de kunstenares, onder meer haar verwelkoming, waar
ze haar werk omschrijft als: Tekens als
signalen in een steeds wisselende ruimte waarin mensen onderweg zijn om hun
droom waar te maken of de eenzaamheid te misleiden.
Rechts zit de monografie van
dichter-essayist Roger de Neef, een uitmuntende analyse van en beschouwing bij
het plastisch werk van Stassaert. De Neef heeft een schitterende tekst geschreven rond kernpunten in haar beeldend
werk, als daar zijn de herkenbare stijl, het handschrift en de sfeer; haar
zoektocht naar de condition humaine, naar het menselijk tekort, waardoor ze
raakvlakken heeft met beeldende kunstenaars als een Alberto Giacometti, met
theatermakers als de Ier Samuel Becket, aldus Ernest van Buynder,
voorzitter van de Vrienden van het MuHKA, in zijn inleiding op de vernissage.
Roger de Neef zelf vermeldt: Met deze bondige monografie heb ik de bouwstenen, personages en ook het
schemergebied aangereikt, waarmee de picturale ruimte van Lucienne Stassaert –
als vanuit de herinnering – tot leven komt. Wanneer je voor haar werk staat,
ervaar je een stilte die je ook kan bekijken. Terzelfder tijd word je de
schaduwen gewaar van die stilte die je onzichtbaar maken.
Achtentwintig
kleurenreproducties, elk op een apart blad, geven een mooi overzicht van 1959
tot op heden. In beperkte oplage verscheen tevens een luxe-editie, met een
originele tekening van de kunstenares en een hommage-ets van Kris
Vanhemelrijck, die tevens voor alle foto’s van de werken van Stassaert zorgde.
Hoe de personages in het plastisch werk van Stassaert op weg zijn hun droom
waar te maken en/of hun eenzaamheid te misleiden, in een schemergebied waar
alleen het geluid van de stilte opdoemt: dat verhaal van een dubbeltalent is
voortreffelijk in woord en beeld vastgelegd in Meervoud van blauw, een prachtig collector’s item.
Lucienne Stassaert - Meervoud van blauw, Roger de Neef, Uitgeverij P, Leuven, 2012, ISBN 978
94 91455 13 1
(Roger Nupie)