Meer dan 100 gedichten publiceert
de Dilbeekse dichter Jan Vanhaelen in Zo gaan de woorden weer hun eigen weg
en die van mij, een bundel uitgebracht ter gelegenheid van zijn
50-jarig dichterschap. Op de voorkant een grote romantische foto van de
dichter. Lulu Wang schreef het voorwoord. Achteraan een lijst met publicaties:
Jan Vanhaelen schreef dichtbundels, romans en dossiers omtrent onderwijs en
psychiatrie.
Deze bundel van Jan Vanhaelen is
een chronologisch gerangschikte verzameling poëzie, geschreven van 1963 tot
2013, keurig gedateerd. Soms noteert de dichter zelfs het uur waarop het
gedicht is gecreëerd! Verder is de bundel niet gestructureerd. De gedichten
zijn niet thematisch gerangschikt of ondergebracht in cycli en er is geen
index. Verrukkelijk frisse verzen uit de beginjaren (eerste verzen daterend van
1963) worden aangevuld met een selectie gedichten gepubliceerd in de jaren ’90;
blijkbaar een vruchtbaar decennium voor deze auteur. Vanaf pagina 94 belanden
we in de eenentwintigste eeuw. Het laatste gedicht in deze bundel schreef de
dichter in augustus 2013.
Vanhaelen schrijft vooral vrije
verzen met een vloeiend en verfijnd timbre. Als twintiger schreef hij het
verrukkelijke gedicht Proef me: Wees het gedicht niet dat ik schreef /
maar leef / niet in de herinnering/ maar altijd zoals soms /… Wees geen gevoel
dat ik in woorden ving / maar voel me/ proef mezelf / en niet het woord dat op
mijn lippen hing… / Wees mijn sprookjeskoningin / maar geef / je hand / en wees
geen woord / van deze zin.
In 1990 noteerde Vanhaelen in een
dichter: een dichter / luistert met zijn huid; / als hij zijn huis
verlaat / dat opgebouwd uit letters / in een verhaal te dromen staat, / ruikt
hij nog onverdacht / naar woorden; / zijn broze handen / weten niet / waarom de tekstverwerker / in
zijn hoofd / weer vers om vers serveert, / waarom de printer weer / zijn vel
binnenste buiten keert, / een dichter fluistert / zijn gedachten / in papieren
ruimten.
De dichter schuwt geen enkel
onderwerp. Hij is ook in zijn nopjes als hij hekeldichten schrijft. Hij kan
Vanhaelen schijft sobere poëzie.
Hij blijft trouw aan zichzelf, wars van stromingen. Hij schrijft gedichten,
zoals een breed publiek denkt dat gedichten moeten worden geschreven: lyrisch, gevoelig,
zangerig, vol klank en rijm. Voor liefhebbers mag deze fraaie jubileumbundel
zeker niet ontbreken op de boekenplank!
Zo
gaan de woorden weer hun eigen weg en die van mij, 50 jaar gedichten 1963-2013, Jan Vanhaelen, uitgeverij De
Draak, Tollembeek, 2014, ISBN 9789-4907-3817-4
(Nicole Van Overstraeten)