Na
twee bundels in eigen beheer, Onder de
Roos (2003) en Achter de hoek
(2004), publiceerde Eric Vandenwyngaerden Het
licht stelt de wet (2005), Dit
verblijf (2012) en - in samenwerking met fotograaf Maurits Van Roost - Feelings, foto’s en gedichten (2016).
Van 2010 tot 2012 was hij Stadsdichter van Diest.
Naast
de meetbare tijd is tijd ook een ervaring
die op een unieke kwalitatieve wijze kan beleefd worden, zoals in: tijd om te
leven, te beleven en lief te hebben; tijd om terug te denken aan vroeger/een
bepaalde periode; tijd om in een imaginaire wereld weg te dromen; tijd om te eren wie of wat weg is. De
titel van de recentste bundel van Eric Vandenwyngaerden, Toegevoegde tijd, verwijst
naar de tijd die je zou moeten kunnen terugdraaien, om zo nog wat extra tijd
(toegevoegde tijd) over te houden om te leven, te beleven, ...
Het
werk van deze dichter van het aftasten
van de intimiteit met ingehouden adem en dito woordenschat (dixit Daniel
Billiet) moet met een zelfde omzichtigheid gelezen worden. Vandenwyngaerden
heeft inderdaad geen grote woorden, brede
taalgebaren en dito woordenschat nodig om te overtuigen.
De
bundel opent met het titelgedicht:
Kun je ASAP komen?
Jetlag
is een mooi woord.
De
kinderen de kooi uit,
snelde
je in zeven haasten.
Zo
was je ASAP gekomen,
zeilend
op wolken
-
een onverhoopte droom.
In
de toegevoegde tijd telde je,
woog
je,
stond
je de uren af.
Liefst
nog werd je een hond.
Vandenwyngaerden
knipoogt in enkele gedichten naar collega-dichters. Nevelvlek verwijst naar het gedicht Jespers van Gaston Burssens. Binnen
handbereik is opgedragen aan Martin Carrette, Voor de leeuwen aan Joke van Leeuwen en de driedelige cyclus Kruimels aan Gerrit Kouwenaar. In het
gedicht Altijd is een zin uit Vele hemels boven de zevende van Griet
Op de Beeck binnengeslopen.
Er
schemert ook wat muziek door. Twee van de vier cycli kregen de titel van een
song mee: Once in a blue moon (vier
gedichten) van countryzanger Earl Thomas Conley en Fool on the hill (drie gedichten, waarvan er een, We maken ons klaar voor de schaduw uit
vijf delen bestaat) van The Beatles.
In
deze poëzie, die baadt in een zacht melancholische sfeer, wordt toenadering
gezocht tot de ander, terwijl het afstand nemen onafwendbaar lijkt: Zo zit dat dus, na dertig jaar: het vuur,/
de drift nog steeds intact – en toch…// We reizen, zakken naar het zwoele/
zuiden af en toe verdwalen we// en werken aan wat ons nog rest. Dat levert
boeiende gedichten op, waarbij het niet draait om het ego, maar om het
wij-gevoel: wat dat (nog) inhoudt, wat er van overblijft, wat mettertijd
verglijdt…
Het komt erop aan/
te blijven. Niet te zwichten/ voor de leegloop.// Schrijven. We gunnen Eric
Vandenwyngaerden alle tijd om het
afwezige woord dat hij zoekt in kaart te blijven brengen, want Er is/ nog zoveel te doen/ voor wie weg is.
Toegevoegde tijd, gedichten, Eric Vandenwyngaerden, Uitgeverij C.
de Vries-Brouwers, Antwerpen/Rotterdam, 2019, ISBN 978-90-5927-595-9, 2019.
(Roger Nupie)