Naar
analogie van Tom Boonens uitspraak Ik
koers omdat ik het koersen mis als ik niet koers. zet Patrick Cornillie al
in de eerste alinea van zijn boek De weg naar Ghisallo uiteen wat hém drijft: Ik schrijf omdat ik het schrijven mis als ik
niet schrijf.
De weg naar
Ghisallo
heeft als ondertitel Dagboek van een
wieltjeszuiger deel 2 2010-2014 (van deel 1 verscheen tegelijkertijd een
herdruk), en was bij verschijnen reeds Cornillies víjfenzeventigste boek. Wás
ja, want er kwam ondertussen al een nieuw op de markt.
Patrick
Cornillie is dichter, journalist en auteur van verschillende wielerboeken. Hij
werkt regelmatig mee aan tijdschriften als Grinta en De Muur, en stelde de
gesmaakte bloemlezing De honderd mooiste
wielergedichten uit de Nederlandse en Vlaamse literatuur samen. In De weg naar Ghisallo verzamelt hij
notities die hij in zijn reguliere werk niet kwijt kan, en dat levert heel wat
lezenswaardige inkijkjes in zijn leven op. Een paar voorbeelden.
Maandag
27 september 2010: Al een tijdje heb ik
’m besteld en nu staat hij eindelijk bij mij thuis: mijn nieuwe racefiets. Een
Ridley Damocles. Aflopende bovenbuis, prachtig
zwart-wit-rood lakwerk. Ik heb hem hier in mijn bureau geplaatst, vlak
voor mij – ik kan er mijn ogen amper van afhouden.
Zaterdag
18 juni 2011: Wielerruilbeurs in
Winksele-Delle. Per toeval raak ik er in gesprek met een zestiger die niet
alleen verwoed verzamelaar, maar ook nog eens een ex-beroepsrenner blijkt te
zijn. Een renner met een welluidende naam, Richard Buckaki. (Spreek vijf keer
zijn naam uit en je wordt Professor Gobelijn-gewijs geteletransporteerd naar
Berlare, Herzele-Ressegem, Kessel en andere kermiskoersen van weleer.)
Zondag
12 augustus 2012: Naar de bibliotheek van
Kemzeke, voor de presentatie van Geelzucht
III, het boek. Het is een zonovergoten dag en ik verwacht dat geen mens
bereid is om daar tussen vier muren een dik uur naar de dichters te komen
luisteren maar het omgekeerde is waar. Het zaaltje zit afgeladen vol.
Dinsdag
1 januari 2013: Het klinkt volstrekt
belachelijk en dat is het ook. Mijn eerste werk vannacht, tijdens de eerste
uren van het jaar, was: op zoek gaan naar mijn Panini-albums! Gisterenavond,
terwijl we oudejaar vierden bij vrienden in Gistel, stelde ik mij namelijk
plots de vraag of die bij de grote sorteeractie van vorige week wel door mijn
handen waren gegaan.
Hij
zoekt op wanneer de bezemwagen of la
voiture balai voor het eerst in de Ronde van Frankrijk verschijnt (21 juli
1910), noteert dat uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat Tourrenners
gemiddeld zes jaar en drie maanden langer leven dan de gemiddelde Fransman en
bewondert in Zwolle bewondert de wegeninfrastructuur omdat ‘het daar lijkt
alsof ze eerst de fietspaden hebben aangelegd en pas dan huizen zijn gaan
bouwen’.
Een
verrukkelijk boek, zeker voor wie van De Koers houdt. Patrick Cornillie heeft
zich in de wereld van de sportliteratuur een volstrekt eigen terrein
afgebakend. Echt de moeite waard.
De weg naar Ghisallo, Patrick
Cornillie, Uitgeverij Les Iles, Ellezelles, ISBN 978 9 491545 38 2
(Bert Bevers)