Voor
alle duidelijkheid: dit is geen ‘bundel met illustraties’. Zowel de gedichten
als het beeldend werk nemen hun eigen, zelfstandige plaats in, al hebben de
beelden inspiratie opgeleverd voor de dichteres. Er is een bepaalde
wisselwerking, maar het werk van de ene verwordt nooit tot illustratie bij het
werk van de andere. Erwin Steyaert in zijn Nawoord: Wie zich wegens
de conjugale achtergrond in de bundel aan harmonie van beeld en woord
verwacht, komt bedrogen uit.
Het
is niet alleen werk van haar echtgenoot die haar inspireert, zo zijn er
gedichten geïnspireerd door Edward Hopper, Salvador Dali, Michaël Borremans,
David Hockney en Rik Wouters en haalt ze Rosa Bonheur van onder het stof
vandaan, de rebelse Franse dierenschilderes die als eerste vrouw de Légion
d’Honneur kreeg.
Het
werk van Roland De Winter - gespecialiseerd in diepdruk, naast tekenen met
potlood en zilverstift, met een palmares van tientallen tentoonstellingen in
binnen- en buitenland - baadt in een surrealistische sfeer. Niks is wat het lijkt
op het eerste zicht, en dat maakt het nu net zo boeiend. Het is be- en
vervreemdend en zit een flinke dosis spanning in.
En
de dichteres? In elk geval leeft de dichter in de realiteit. Ze dialogeert
met mensen uit haar heden en verleden, mediteert over de natuur of haar
ambacht, interpreteert kunstwerken die haar beroeren. Daarbij streeft ze naar
verstandhouding. Ze benoemt weliswaar de existentiële pijn.
Dat
benoemen uit zich in een milde, verzoenende toon en dat levert mooi
uitgebalanceerde gedichten op.
Als:
Als je weggaat,/ ga dan niet als er nog sneeuw ligt,/ ze naait de wonden van
ons landschap dicht,/ borduurt kapotte vezels/ met zacht wit garen.// Als je
weggaat,/ ga dan niet in de kortste maand,/ je zou het jonge licht breken/ dat
onstuitbaar valt door populieren/ blozend van lente groen.// Als je weggaat,/
ga dan op de langste dag,/ ga als zomer vol in ons stroomt/ als inkt op
vloeipapier.// Of blijf dan.
Haak
in, ik bel je nog vóór de dagen/ op hun langst zijn zo spoedig mogelijk/ terug.
Maar nu ben ik er even niet
lezen we in Coda, het laatste gedicht. Maar gelukkig is Tussen glas
& gordijn er nog wel. Een zegen voor lezer en kijker, stelt
Erwin Steyaert. We kunnen dat alleen maar bevestigen.
Tussen glas & gordijn, Erna Schelstraete (gedichten) en Roland De Winter (beeldend werk), Uitgeverij P, Leuven, 2019, ISBN 978 94 92339 97 3
(Roger Nupie)