Twee nieuwe boekjes van
Uitgeverij Stanza op mijn bureau. Die zien er zoals gebruikelijk eenvoudig maar
smaakvol uit. In Ik echt jij echt
biedt Ton van ’t Hof een keuze uit de vertalingen die hij maakte van werk van
Sophia Le Fraga (° 1990). Van
’t Hof
vertaalde uit I DON’T WANT ANYTHING TO
DO WITH THE INTERNET (Keep this bag away from children) uit 2012 en I RL, YOU RL uit 2013. Le Fraga
laat zich, in tegenstelling tot wat de eerste titel doet vermoeden, inspireren
door het wereldwijde web en e-mails. Haar gedichten zijn nogal springerig, en
bizar vormgegeven met vreemde insprongen. Ze zijn me eerlijk gezegd wat te, eh,
modern eigenlijk. En soms kan ik ze gewoon niet volgen: ruimteschip kitty, jij sloopkogel / [spaties] TIJD IS Welkom, maar
DEPRI- / [veel spaties] MEREND.
Martinus Benders (° 1971) is een interessant (alleen al
omwille van een titel als Haydar gaat naar Istanbul
om een pauw te kopen) dichter. Hij is ook erg tegendraads.
Dezer dagen verscheen, als deel 3 van de Canonreeks van Uitgeverij Stanza
(waarvoor dichters zelf hun eigen beste gedichten mogen kiezen – eerder waren
daarin Chrétien Breukers en Nanne Nauta te gast), De
essentiële Martinus Benders.
Interessant om te zien hoe hij zichzelf weet in te
dikken. Op bladzijde 8 staat Sommige
gedichten: Sommige gedichten / doen
aan onthoofde kippen denken, / allang dood / rennen ze nog kakelend rond / en
rond / en rond / fanatiek met vleugeltjes / flappend / dan denk je / ga
verdomme eens dood / stom stuk tok. Op bladzijde 9 staat de herwerkte
versie van Sommige gedichten: Sommige gedichten / doen aan onthoofde
kippen denken,. Meer moet dan inderdaad niet zijn. Benders schrijft
beklijvende beelden: Het laatste wat ik
nog zal zien / is een schim met een paraplu. / Het regent chocoladevlokken. /
Chocoladevlokken, nondeju. Hij nam ook een vertaling, Dit is de liefde, van een gedicht van de Turkse dichter Can Yücel
op.
Benders heeft zo zijn eigenaardigheden. Zo bestaat zijn
persoonlijke website uit hoop en al één pagina. Datzelfde geldt voor de webstek
van zijn Fonds der Kritiek, waarnaar hij achterin zijn nieuwe boekje verwijst.
Benders bewijst zijn eigenzinnigheid nog maar eens met de omslag daarvan: die
is gespiegeld! Gevoel voor humor heeft hij ook.
Op de laatste bladzijde van De essentiële Martinus Benders
staat:
Dit is een bloemleesvrije publicatie.
Uit dit werk mag niet worden gebloemleesd, nu niet en in de toekomst niet, ook
niet als de auteur hiertoe toch toestemming verleent. Help mee een
bloemleesvrije toekomst te creëren en steun het Fonds der Kritiek –
voorvechters voor duurzame literatuur en een canonvrije maatschappij. Waarop hij na een witregel
besluit met De dichtbundel is de iris van de participatiesamenleving.
Ik mag die Martinus Benders wel….
Ik Jij Echt, Sophia Le Fraga, Uitgeverij Stanza, Amsterdam, 2014,
ISBN 978 94 90401 7 ; De essentiële
Benders, Martinus Benders, Canonreeks 3, Uitgeverij Stanza, Amsterdam,
2014, ISBN 978 94 90401 18 4
(Bert Bevers)