Meerstemmig raken


Met graagte zet ik af en toe de koptelefoon op om naar een werk van Mo Rooneh te luisteren. Naar Dead Man Walking bijvoorbeeld, of naar Insomnia. Bijzonder fascinerend vind ik voorts zijn Carrousel, dat hij bouwde op de toon van een testbeeld. Mo Rooneh is het pseudoniem van Jacco Lauret (˚ Goes, 1963). Voor zijn bestendige zoektocht naar nieuwe klankenreeksen ontving de componist in 2016 de in Bergen op Zoom en bij uitbreiding West-Brabant prestigieuze Sakkoprijs voor culturele verdiensten.
Jacco Lauret heeft nog een andere creatieve persoonlijkheid onder de huid: Hero Noom. Onder deze nom de plume schrijft hij teksten. Soms ook voor zijn eigen composities. Twee jaar geleden vatte hij een nieuw project, Zonard, aan. Tijdens het werken daaraan ontstonden tijdens het experimenteren met geluid en taal zoveel teksten dat hij vond dat hij daar ook buiten de ruimte van een opnamestudio iets mee moest doen. Het resultaat is een eerste gedichtenbundel, die Lauret dus als Hero Noom op zijn publiek losliet onder de titel Het vertrek vanuit vandaag.
Het boekje bevat vijftig (dixit de flaptekst) ‘liefdesgedichten, overdenkingen en hersenschimmen’. Aan het ritme van de teksten kun je, zeker als ze hardop voorleest, horen dat er muziek bij beoogd werd. Het mag dan ook geen verbazing wekken dat er elementen uit de wereld van de muziek de wereld van de taal binnen worden gehaald: in De grondtoon van het leven / resoneert diep in mijn lijden. bijvoorbeeld. En geluiden tout court: Zingende vogels hun vlucht vlechtend / door het geluid van kerkklokken.
Hij beschrijft zijn leven van toen en de toekomst / in regels van oneindig geluid. Zelfs licht lijkt bij hem na te galmen: Het kind reist achteruit. / Rug naar de toekomst. / Verrast over wat binnen het gezichtsveld verrijst. / Eindeloos starend naar de echo van het licht. Hij kan niet leven in stilte: (zoals) Lucht de eerste adem verzamelde. / Geluid iets zei. / Zo ontstond jij in mij. Al heel vroeg was Lauret, pardon Noom zich bewust van wat hij hoorde: Als teruggebracht in de moederschoot. / Mijn hartslag weer de hare. / Alles één. / Alleen / één hartslag.
Water kolkt in Het vertrek vanuit vandaag, bedrog stroomt door aderen, huiden raken elkaar meerstemmig. Zelfs het twijnen van schuld en onschuld in een streng lijkt niet geheel geruisloos te geschieden.
De taal van het gedicht componeert divers in vers / Levend of dood / de melodie van dit vergezicht. Het sterkst is Noom wanneer hij zo compact schrijft als zijn muziek klinkt. Wanneer hij schrijft dat zijn geliefde mooi is bijvoorbeeld: De maan is rood. / De wijn is rond. De nacht is diep. / De liefde ook.
Het vertrek vanuit vandaag biedt een inzicht in wat een creatieve duizendpoot in media vita zoal aan het papier toevertrouwt met zicht op vroeger, heden en later. En nu schakel ik weer even over naar Jacco Laurets andere alter ego Mo Rooneh.

Het vertrek vanuit vandaag, Hero Noom, Uitgeverij Boekscout, Soest, 2018, ISBN 9 789402 246322

(Bert Bevers)