Nocturnes


Tony Rombouts is dichter, organiseerde jarenlang talloze poëzie evenementen, runt Uitgeverij Contramine en is erevoorzitter van de VVL.

Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van Uitgeverij Contramine zag Nocturnes het daglicht. Niki Faes verrijkte de gedichten van Tony met elf daarop geïnspireerde grafische werken. De gedichten en grafische bijdragen werden losbladig verpakt in een speciaal daarvoor ontworpen luxedoos. Nocturnes verscheen recent in een genummerde luxe-editie op 35 exemplaren.

Tony Rombouts en beeldende kunstenares Niki Faes werkten al eerder samen. Zo verschenen er meerdere poëzie uitgaven verlucht met werk van Niki Faes. Een selectie uit deze bibliofiele edities: De astrologische keuken van de poëzie (2000), Een hand vol druppels (2003), De geheime garderobe van grafiek en poëzie (2004), Château Les Beaux Arts (2007), Ver-hulde-woorden (2013) en Polychrome woorden, verbale kleuren (2014).

Nocturnes heeft als ondertitel Tien Nachtgezichten, in de duisternis geschreven en opgedragen aan mijn muze, de beeldende kunstenares Niki Faes en werd geschreven in Park Kemmelberg tijdens de zwoele nachten van de hittegolf in april 2022.

De cyclus opent met Wanneer woorden/ als zwaluwen zweven/ en nachtvlinders fladderen/ als vliegende verzen// zakt langzaam/ de vermoeide avondzon/ in de naamloze zee/ van dit ongeschreven gedicht.

Met dit besef Het aardse bestaan/ lijkt totaal verdwenen/ terwijl verre planeten tintelen/ met een zachtjes zinderend licht geeft de dichter zich over aan wat er in de ruimte, aan de hemel, onder de donkere wolken al dan niet te zien is. En wat gebeurt er in die duistere nachten? Zeer stipt om middernacht/ lijkt de Poolster/ héél eventjes te pinken/ en op dat afgesproken teken/ steken spontaan alle sterren/ hun nauwe pointes aan.

De naakte sterren/ gloeien dan/ in hun hemelse pracht. Maar er is meer aan de hand: de verste sterren/ luisteren niet/ maar fonkelen en monkelen/ onder elkaar. En het blijft niet bij fonkelen en monkelen. Tony Rombouts wijst op enige intimiteit in de sterrenwereld: Wat er nooit kon worden vermoed/ was dus toch verbazingwekkend waar:/ tijdens de duistere uren van de nacht/ hebben de volwassen sterren/ intieme gemeenschap met elkaar.

Is het werkelijk de dichter die dit alles bezingt? In elk geval relativeert hij wat hij opgetekend heeft: Niemand/ zelfs geen enkele dichter/ kan beweren/ dat hij de auteur is/ van deze nachtelijke verzen. En aan het eind van het laatste gedicht, Envoi: Anonymus/ heeft hier zijn werk gedaan.

Niki Faes kiest in haar werk voor dialoog en communicatie door middel van een creatieve, visuele mededeling en die is, net als in andere vermelde uitgaven, meer dan geslaagd. Zij seint ons beelden uit de ruimte door, en zoals meermaals in haar werk, leidt dit tot een ingetogen, intimistische blik, in dit geval, op en uit de ruimte. Typerend voor haar kunstenaarschap is de abstractie die de kracht van haar grafiek nog versterkt.

Het duo Tony Rombouts en Niki Faes heeft een voortreffelijke artistieke daad gesteld waarin poëzie en grafiek elkaar belichten, confronteren, uitdagen en uiteindelijk organisch versmelten - een krachttoer.


Nocturnes, Tony Rombouts & Niki Faes, Uitgeverij Contramine, Antwerpen, 2024

(Roger Nupie)