Voetstappen in de sneeuw


Michaël Van Caeneghem debuteerde met de bundel De dans van de waanzin (eigen beheer, 1982), gevolgd door Hoopvol Verse Vis (Edith, 1991). Dan was het wachten tot 2019: Tegentijds (handgemaakt, Kathleen Lemmens).

In Hoopvol verse vis dook Billie Holiday even op. De dans van de waanzin opende met een citaat van Nick Drake; aan deze melancholische singer-songwriter werd ook een gedicht gewijd. In zijn nieuwste bundel, Voetstappen in de sneeuw, laat de dichter zich inspireren door de muziek van de IJslandse celliste-componiste Hildur Ingveldardóttir Guðnadóttirn die experimenteert met computerondersteunde verwerking van cello-klanken.

Al vanaf zijn eerste publicatie was een sober en uitgepuurd taalgebruik het handelsmerk van Michaël Van Caeneghem. Dat wordt ten top gedreven in deze nieuwste bundel. In de cyclus Voetstappen, waar elk gedicht begint met hij denkt: wordt verder geborduurd op tekstfragmenten die herhaald worden in de volgende gedichten:

hij denkt:// zoals voetstappen in de sneeuw/ misschien klinken zo de woorden/ die je uitspreekt in gedachten/ misschien/ klinken ze als voetstappen in de sneeuw/ de woorden/ die je uitspreekt in gedachten

Dit procedé is kenmerkend voor de hele bundel. Uit de cyclus Herinnering: hij herinnert zich/ een deur/ die openging/ een deur/ werd geopend/ iemand opende een deur/ herinnert hij zich

Wat zich Daarbuiten afspeelt levert verstilling op: alles daarbuiten is roerloos/ weet hij/ hij weet/ dat niets daarbuiten beweegt/ dat alles roerloos is/ hij weet/ dat daarbuiten niets beweegt/ dat alles roerloos is/ alles is roerloos daarbuiten/ daarbuiten/ weet hij/ beweegt niets

‘Stappen’ kwamen al eerder in zijn werk aan bod: vlucht hij voor de stappen die met zijn schaduw spelen? (uit Hoopvolle verse vis) komt bijna letterlijk terug in het Nick Drake gedicht in De dans van de waanzin. Uit diezelfde bundel: de trage sleeptred van de waanzin en elke stap klinkt als een vermoeide adem-actie. (Voet)stappen zijn een metafoor voor dingen die geregeld terugkomen.

De gedichten in Voetstappen in de sneeuw krijgen een hypnotiserende kracht en nestelen zich in de geest van de lezer als een soort mantra - een leeservaring die bij ondergetekende herinneringen oproept aan proza als Stemmen en De oever van Claude van de Berge.

Het slotgedicht lijkt met een licht ironische, relativerende ondertoon het dichterschap te belichten:

iemand heeft het ongetwijfeld

allemaal neergeschreven

zo iemand moet er zijn

zo iemand is er ongetwijfeld

iemand die het allemaal

heeft neergeschreven

iemand die zegt

ik heb een antwoord

zo is het

ik heb het neergeschreven

zo iemand

is er zeker

Artistieke duizendpoot Michaël Van Caeneghem is ook actief als zanger, muzikant, acteur en regisseur. Op de website www.hetstillepand.be kan men kennismaken met zijn ‘losse gedichten’ en ‘Poetry in Motion’ (zelfgemaakte filmpjes waarbij hij zijn gedichten inleest) die de veelzijdigheid van zijn literair werk aantonen. Even intrigerend als deze bundel.

Redenen genoeg om zijn creatieve voetstappen te blijven volgen. Of het nu sneeuwt of niet.

Voetstappen in de sneeuw, gedichten bij Hildur Ingveldardóttir Guðnadóttir, Michaël Van Caeneghem, Brave New Books, Amsterdam, 2020, ISBN  978 94 641 8143

(Roger Nupie)